Za zamkniętymi drzwiami aktorka ćwiczy teksty z procesu Joanny d'Arc. Film jest nagrywany ukrytą kamerą: na ekranie telewizora w tle przywracany jest obraz, który czasami jest „niezsynchronizowany”. Czy ona przygotowuje przedstawienie teatralne, telewizyjne lub filmowe? Od czasu do czasu pojawia się postać kobieca, „której głos tylko słyszymy”, filmowana z tyłu, jakby w tle, w zamian za Jeanne. Ta kobieta, świadek, przedstawia możliwe refleksje widzów na temat historycznej postaci Joanny i jej możliwego przedstawienia w obrazach kinematograficznych. W filmie przewijają się powtarzające się szczegóły jej podróży, aż do płomieni towarzyszących jej traumatycznym przeżyciom.